Greek Design - Featured in Jenny.gr
“Γεννήθηκα και έζησα μέχρι τα 12 στην Αμερική, όπου είχαν μεταναστεύσει οι γονείς μου. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στη σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και μετά την αποφοίτησή μου, εργάστηκα στο γραφείο «Αλέξανδρος Κ. Σαμαράς και Συνεργάτες», σε έργα μεγάλης κλίμακας, κυρίως πολυτελών κατοικιών και ακινήτων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004.
Λίγο πριν τη μεγάλη οικονομική κρίση, αποφασίζω και συστήνω το δικό μου αρχιτεκτονικό γραφείο. Βλέποντας όμως να συρρικνώνονται τα μελετητικά έργα, αποφασίζω να επαναπροσδιορίσω το αντικείμενό μου εκεί όπου έβλεπα ότι μπορούσα να καλύψω ένα κενό στην αγορά - την Ελληνική Ομογένεια”.
photo: la_bell_anima
“Τα νέα δεδομένα της νομοθεσίας των ακινήτων μετά το 2010, έφεραν έννοιες άγνωστες και επιπλέον υποχρεώσεις για τους όσους είχαν ή ήθελαν να αποκτήσουν δεύτερη κατοικία στην Ελλάδα. Μέσα από αρθρογραφία και παρουσιάσεις στην Αμερική, αρχίζω και διευρύνω το πελατολόγιό μου εκτός συνόρων, προσφέροντας υπηρεσίες ανακαίνισης και σχεδιασμού εσωτερικών χώρων λόγω παλαιότητας ακινήτων καθώς και υπηρεσίες συμβούλου και διαχείρισης, τύπου “one-shop-fits-all”.
Ενώ υπάρχουν πολλά και αξιόλογα έργα στην Ελλάδα σήμερα, πιστεύω πως σε μεγάλο ποσοστό, η αρχιτεκτονική αντιμετωπίζεται διεκπεραιωτικά, σαν ένα τεχνικό έργο που πρέπει απλά να εκτελεστεί. Αυτό βέβαια οφείλεται και σε παράγοντες που δεν ελέγχουμε πάντα, όπως για παράδειγμα ο περιορισμένος προϋπολογισμός ενός έργου ή η πολύπλοκη πολεοδομική νομοθεσία. Αλλά ακόμα και τότε, οφείλουμε να βρούμε λύσεις που θα προσφέρουν ποιοτικά χαρακτηριστικά στον χώρο, τόσο εσωτερικά όσο και στον κοινόχρηστο και δημόσιο χώρο της πόλης”.
photo: la_bell_anima
“Επίσης, λόγω της έλλειψης νοοτροπίας στην έννοια συντήρηση κτιρίων, καλούμαστε να βρούμε λύσεις βιώσιμες στον χρόνο και στον χώρο που συχνά οδηγεί σε απλουστευμένη και συμβατική επίλυση, χωρίς να λαμβάνεται συχνά υπόψη ο άνθρωπος/χρήστης ως μεταβλητό δεδομένο σε διάρκεια χρόνου στον χώρο.
Προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να αναβαθμιστεί ο δημόσιος χώρος της πόλης. Η Αθήνα είναι μια πόλη που γοητεύει και απογοητεύει ταυτόχρονα με την έλλειψη ασφαλούς και μεγάλου δικτύου διαβάσεων για πεζούς και ΑμεΑ και την έλλειψη πρασίνου. Ακόμα και στην περίπτωση του ακάλυπτου μιας τυπικής αθηναϊκής πολυκατοικίας, συναντάμε συχνά αδιαφορία και εγκατάλειψη περιορίζοντας το ενδιαφέρον μας εσωτερικά στη φροντίδα του ιδιωτικού χώρου του σπιτιού μας.
Θα πρέπει επίσης να δοθούν οικονομικά κίνητρα και να απλοποιηθούν οι διαδικασίες για την εκτέλεση εργασιών συντήρησης και αναβάθμισης κτιρίων, εγκαταλελειμμένων και μη καθώς και να βρεθεί λύση για τα κενά ακίνητα που καλύπτουν σημαντικό ποσοστό της πόλης”.
photo: la_bell_anima
“Αν κάτι με έχει κουράσει ως τάση, είναι η εμπορευματοποίηση του γκρι. Ενώ εμφανίστηκε αρχικά σαν στοιχείο πολυτελούς και ακριβής σχεδίασης, η τάση αυτή στη συνέχεια, υιοθετήθηκε στη μαζική παραγωγή υλικών κατασκευής καθώς και επίπλωσης και αντικειμένων προσφέροντας λύσεις ετοιμοπαράδοτες, επομένως και οικονομικές.
Έγινε η εύκολη λύση για εργολάβους προσφέροντας κατοικίες με ουδέτερο καμβά, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι χρήστες να το θεωρούν μόδα χωρίς να αναζητούν άλλες επιλογές συνδυαστικά με ένα χρώμα για να δημιουργήσουν έναν πιο ιδιαίτερο χώρο με προσωπικό χαρακτήρα. Ευτυχώς όμως, βλέπουμε ότι αυτό αρχίζει δειλά να αλλάζει και συναντάμε ολοένα και περισσότερο έντονα και τολμηρά χρώματα σε χώρους ιδίως σε αντικείμενα επίπλωσης και διακόσμησης”.
